Są to przede wszystkim eksperymenty naukowe mające na celu próbę odtworzenia technik stosowanych w pradziejach oraz zasad kierujących wykonywaniem i wykorzystywaniem różnego rodzaju przedmiotów z tego okresu. Ich przebieg jest dokumentowany na specjalnie do tego stworzonych kartach. Potrzeba uwzględnienia wielu zmiennych towarzyszących eksperymentom różnych typów, stworzyła konieczność opracowania kilku ich rodzajów (dostosowanych do wymogów narzucanych przez dany projekt). Inne parametry są brane pod uwagę w trakcie doświadczeń z grotami krzemiennymi, inne podczas prac z dziegciem. Bez względu jednak na rodzaj badań karta dokumentacyjna musi zawierać informacje na temat: celu przedsięwzięcia (określonego możliwie precyzyjnie), a także warunków i metodyki realizowanych prac. Ważny jest tu każdy, nawet najmniej istotny szczegół. Przykładowo, przed przystąpieniem do eksperymentalnej pracy narzędziem krzemiennym precyzowany jest surowiec, z którego jest ono wykonane i określana jest dokładnie jego morfologia. Charakteryzuje się także materiał, w którym będzie odbywać się praca, z uwzględnieniem jego cech szczegółowych (np. twardość, stopień wyschnięcia, sposób przygotowania itp.). Opisywane są warunki, w jakich odbędzie się doświadczenie. Bierze się tu pod uwagę m. in. profil wykonywanej czynności (np. nacinanie z dwóch stron pod kątem 45º), sposób pracy (np., prawą ręką, w powietrzu, na podstawce drewnianej, skórze itp.), warunki atmosferyczne (np. duża wilgotność, upał), tempo (np. ilość cięć na minutę, liczba ściętych roślin), ilość i czas przerw itd. Na karcie znajduje się także miejsce na dokumentację opisową, rysunkową i fotograficzną zmian zachodzących na narzędziu i w obrabianym surowcu. Referuje się tu również sam przebieg doświadczenia. Karty są inwentaryzowane w ramach grup skupiających prace poszczególnych typów i w nadrzędnym inwentarzu zbiorczym.
Wyniki prac prowadzonych w ramach KEAP są publikowane zarówno na terenie naszego kraju, jak i poza jego granicami. Ukazały się m. in. w „Experimentalle Archäologie in Europa” oraz „EuroREA – (Re)contruction and Experiment in Archaeology”. Członkowie Koła uczestniczą również w konferencjach naukowych.
Magdalena Wałaszewska