Kość i poroże należały z pewnością do jednych z podstawowych surowców epoki kamienia. Wykonywane z nich były narzędzia codziennego użytku ale także broń i przedmioty o charakterze rytualnym bądź magicznym. Niekiedy surowce te używany były również w charakterze budulca czy materiału opałowego.
Doświadczenie z kością i porożem prowadzone przez członków Koła Eksperymentalnej Archeologii Pradziejowej można podzielić na dwie części. Do pierwszej zaliczają się eksperymenty mające na celu rekonstrukcję technik obróbki obu surowców przy użyciu narzędzi kamiennych. W ramach części drugiej prowadzone są doświadczenia z replikami narzędzi kościanych i rogowych. Oba typy doświadczeń podporządkowane są pośrednio badaniom traseologicznym. Eksperymenty związane z rekonstrukcją technik obróbki kości i poroża w epoce kamienia mają na celu przede wszystkim odtworzenie metod rozmiękczania obu surowców. Członkowie Koła Eksperymentalnej Archeologii Pradziejowej prowadzą badania nad rozmiękczaniem kości i poroża przy zastosowaniu: moczenia w wodzie, gotowania oraz moczenia w kwasach naturalnych (pozyskanych ze szczawiu oraz mleka). W najbliższej przyszłości planowane są ponadto doświadczenia z innymi metodami (moczeniem w ługu lub popiele, wodzie z popiołem, oleju a także, moczeniem w moczu oraz podgrzewaniem kości/rogu nad ogniem).
W ramach eksperymentów z narzędziami kościanymi i rogowymi prowadzone są badania nad ich przydatnością do obróbki surowców organicznych i nieorganicznych. Narzędzia z obu surowców wykorzystywane są ponadto w trakcie doświadczeń z bronią miotaną oraz związanych z pracami ziemnymi.
